Rozdział IV

Heeeeeeeeeej :D
Pisałam już Wam, że rozdziały dodaję w Piątki lub jak coś sprawi, że będę miała świetny humor?
Nom...
Właśnie dziś mam świetny humor a to dlatego, że jedna z moich ukochanych bloggerek jednak nie odchodzi z bloga :)))
Chodzi tu o Dominikę z bloga http://normalnienienormalna69.blogspot.com
Blog jest świetny!!!
Koniecznie wejdźcie...
A więc wracając do tematu to dzięki niej dodaje ten rozdział i to właśnie jej go dedykuję :3
Miłego czytania!!!
~*~*~

„Ale to było do przewidzenia… Ja nigdy nie będę szczęśliwa…”
Strasznie przeżyłam utratę Eleanor i Danielle – moich jedynych i prawdziwych przyjaciółek.
Im było łatwiej… One były we dwie…
Od tego momentu minęły prawie dwa lata a ja zmieniłam się nie do poznania.
Musiałam… Tego wymagał ode mnie ten świat…
Nie dałabym sobie rady jako miła, potulna i posłuszna dziewczyna jaką byłam…
A więc zmieniłam się… Stałam się wredną, pyskatą, perfidną i pozbawioną uczuć jędzą…
I kto by pomyślał?
Dzięki temu dziś należę do szkolnej elity i jestem najbardziej popularną laską w szkole.
No i jeszcze dzięki bratu…
Panie i Panowie, jeżeli jeszcze się nie domyśliliście moim bratem jest ZAYN MALIK!
TAK !!!
Ten Zayn Malik z 1D.
I dzięki temu i temu, że poniżam ludzi i traktuje ich jak śmieci <jak traktowano mnie> jestem bardzo popularna i mam pełno przyjaciół. Oczywiście fałszywych.
Dziś 23.07.2013.
Mówi wam coś ta data?
Tak… Dokładnie 3 lata temu powstał ten zespół… One Direction…
I dokładnie 3 lata temu moje życie zaczęło zamieniać się w piekło…
Leżąc w moim pokoju postanowiłam się udać nad pewne jezioro w okolicach mojego domu, które okryłam jeszcze z Zaynem…
Siedzę tu dobre dwie godziny i dopiero teraz wzięło mnie na przemyślenia…
Nie obwiniałam nikogo o tę sytuację w której jestem… Wiedziałam, że to tylko i wyłącznie moja wina.
- Po cholerę ja go wysyłałam do tego X-Factor?!
On od dawna kochał śpiewać ale gdyby nie ja nigdy nie zdecydowałby się aby tam pójść.
Nie zapomnę jak staliśmy razem aby go zapisać. Przed nim stały już zaledwie 3 osoby a on wtedy oznajmił mi, ze się wycofuje.
A ja?
Siłą go tam zaciągnęłam i zmusiłam do zapisania się…
I co?
Poszedł, zaśpiewał, przeszedł do kolejnego etapu i w końcu… odpadł…
Czułam się strasznie gdy go nie wpuścili do kolejnego etapu…
Wiedziałam, że będzie załamany…
Zaklinałam się w duchu bo przecież ja go tu zaciągnęłam i to przeze mnie cierpi…
Przytulaliśmy się chwilę w ciszy. Szeptałam mu jak mi to jest przykro kiedy nagle…
Wywołali go… Go i czwórkę innych chłopaków w podobnym do niego wieku…
Przez ten czas kiedy nie wychodzili z pomieszczenia przesłuchań siedziałam jak na szpilkach.
Nagle wybiegł z tymi chłopakami z zaczął krzyczeć
- Udało się! Udało!!!
Okazało się, ze połączyli ich w zespół, który nazwali One Direction.
Byli świetni…
Przeszli do finału i zajęli 3 miejsce.
Podpisali kontrakt i resztę już znacie…
Nagle przez moją głowę przeleciało pytanie…
Czy żałuję?

~*~*~
Heeeeeej dzuuubkiiiiiiii *.*
I jak podoba się rozdział?
Osobiście uważam, że jest do dupy opisany...
Ni pisze tak dlatego abyście pisały/pisali mi, że tylko mi się tak wydaje, że w rzeczywistości jest super...
Bo tak nie jest xD
Kolejne części będą lepsze...xD
Mam nadzieję ;D
A więc nie chce Was do niczego zmuszać, ale mam prośbę...
Jeżeli to czytasz to napisz w komentarzu chodź by kropkę...
Chodź by przecinek...
Chce tylko wiedzieć ile osób to czyta a ile wchodzi niechcący, nawet nie czytając...
Proszę Was tylko o to...
Chociaż jak masz chwilę czasu to zostaw po sobie ślad i wyraź opinię :)))
Bardzo wiele to dla mnie znaczy...
I...
To w sumie tyle ^^
Bye :*